دیسک‌های NAND (که به نام حافظه NAND Flash هم شناخته می‌شوند) نوعی از حافظه غیرفرار (non-volatile) هستند که به طور گسترده در دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های موبایل، رایانه‌ها، و سیستم‌های ذخیره‌سازی SSD استفاده می‌شوند. این دیسک‌ها از تراشه‌های نیمه رسانا برای ذخیره‌سازی داده‌ها به صورت الکترونیکی استفاده می‌کنند و برخلاف حافظه‌های رم، داده‌ها را حتی زمانی که دستگاه خاموش است، حفظ می‌کنند.
ویژگی‌های مهم دیسک‌های NAND عبارتند از:
1. سرعت بالا: به دلیل سرعت خواندن و نوشتن بالا، NAND Flash به طور گسترده در ذخیره‌سازی‌های سریع استفاده می‌شود.
2. ظرفیت بالا: این دیسک‌ها قادر به ذخیره‌سازی حجم زیادی از داده‌ها در فضاهای کوچکتر هستند.
3. مقاومت به ضربه: چون فاقد قطعات مکانیکی هستند، در برابر ضربه و ارتعاش مقاومت بیشتری دارند.
4. هزینه کمتر: نسبت به تکنولوژی‌های ذخیره‌سازی قدیمی‌تر مانند هارد دیسک‌ها (HDD) هزینه کمتری دارند و کارایی بیشتری ارائه می‌دهند.
NAND Flash به طور خاص در سه نوع معماری به نام‌های SLC (Single Level Cell)، MLC (Multi Level Cell)، و TLC (Triple Level Cell) تولید می‌شود که از نظر تعداد بیت‌های ذخیره‌شده در هر سلول تفاوت دارند. SLC سریع‌تر و پایدارتر است، در حالی که MLC و TLC ظرفیت بیشتری با هزینه کمتر فراهم می‌کنند اما عمر و سرعت کمتری دارند.
